Videti medicinu sa pacijentove tačke gledišta
Potpuno je očekivano da osoba koja zahteva neku medicinsku uslugu mora imati poverenje u svog izabranog lekara, odnosno u njegovo znanje i rad, pa je zato neophodno videti medicinu sa pacijentove tačke gledišta, a kako bi doktori mnogo bolje sarađivali sa svakim ko dođe od njih pomoć da zatraži.
Zato i jeste važno da oni budu upoznati kako sa kliničkom etikom, tako i sa medicinskom, što su svakako predmeti koje izučavaju tokom školovanja.
Filozofska grana koja je usmerena na proučavanje pitanja o časti i dužnosti, odnosno o pravdi i integritetu jeste etika. Osnovni principi koji su u njoj zastupljeni jesu prirodna prava čoveka, sa akcentom na pravo na sigurnost i zdravlja.
A praktična disciplina koja proučava rešavanje takozvanih etičkih pitanja u medicini je okarakterisana kao klinička etika.
Poznato je da je definicija medicine razvoj pravih međuljudskih odnosa, sa ciljem analize zdravstvenog stanja pacijenta, zatim dijagnostikovanja, a potom i adekvatnog lečenja, te davanja saveta pacijentu od strane stručnjaka, kako bi određeni zdravstveni problem sa kojim se susreo bio uspešno rešen. Upravo u tom segmentu klinička etika nalazi svoju primenu, zato što je vrlo važno da se i pacijent i doktor rukovode osnovnim moralnim vrednostima, a u koje osim poštovanja i poštenja, spada i poverenje, te svakako saosećanje. Podrazumeva se da se moralne vrednosti u ovom slučaju odnose i na želju za međusobnom saradnjom, a što posredno dovodi do izlečenja svakog pacijenta.
Naravno da su brojna etička pitanja u praksi mnogo složenija, ali je iznad svega važno da između lekara i njegovog pacijenta mora primarno postojati poštovanje, a zatim i poverenje. Upravo zato i jeste važno da lekar bude svestan činjenice da je svaki pacijent individua za sebe, te da svakome od njih treba pristupiti na primeren način.
Humanost i dobrotvornost, te poštovanje života, odnosno ličnosti, kao i odsustvo diskriminacije su osnovna etička načela u medicini. Svakako se njima moraju rukovoditi svi lekari, a podrazumeva se da će ih poštovati i pacijenti.
Etički princip humanosti, odnosno pravednosti, ali i diskriminacije podrazumeva da doktor nema pravo da posmatra pacijenta sa stanovišta njegove religijske pripadnosti, odnosno seksualne orijentacije, ali ni pola, ni rase, ni starosti, kao ni političke opredeljenosti i angažovanosti. Podrazumeva se da će doktor koji se rukovodi ovim etičkim principima u medicini pomoći svakome, bez obzira kojoj rasi i starosnoj dobi pripada, odnosno kog je pola ili seksualnog opredeljenja i slično.
Što se tiče načela dobrotvornosti, odnosno autonomije, to jest dobročinstva, on u osnovi podrazumeva da je obaveza svakog doktora da posebno obrati pažnju na to da lečenje ne izazove loše posledice po zdravlje pacijenta, to jest da mu ne naškodi ni na koji način.
Poštovanje života je još jedno od načela medicinske, odnosno kliničke etike, te se odnosi na pravo svakog pojedinca na život, što posredno vodi do zabrane eutanazije.